کتون ها Ketone

کتون‌ ها در مقیاس صنعتی برای داروسازی، پلیمر و همچنین به عنوان حلال، بکار گرفته می‌شوند. مهمترین کتون‌ ها عبارت از استون، متیل اتیل کتون (بوتانون)، سیکلوهگزانون و متیل ایزو بوتیل کتون هستند. کاربرد این کتون‌ ها بیشتر در بیوشیمی است و در شیمی آلی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. سوختن هیدروکربن‌ها، فرآیند اکسیداسیون کنترل نشده|ی است که منجر به تولید کتون در کنار دیگر ترکیبات می‌شود.

​​​​​​​در علم شیمی، کتون (Ketone) به ترکیبات آلی اکسیژن داری گفته می شود که گروه عاملی کربونیل (C=O) دارند. در این دسته از ترکیبات آلی، هر دو گروه متصل به گروه کربونیل (Carbonyl)، هیدروکربنی (آلکیل و یا آریل) هستند. یک کتون را می‌توان با فرمول R۱(CO)R۲ بیان کرد. به بیان ساده تر، کتون یک گروه عاملی است که می توان آن را از طریق گروه کربونیلی که به دو اتم کربن متصل است، شناخت.
بسته به طول زنجیره های متفاوت کتون ها، این دسته از ترکیبات آلی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مختلفی را نشان می دهند. توجه داشته باشید که به اتم کربنی که به کربن گروه کربونیل متصل است، کربن آلفا و همچنین به اتم هیدروژنی که به این کربن پیوند داده، هیدروژن آلفا می گویند.

 تخریب سایر اجزای مخلوط جلوگیری می کنند. آنها همچنین طیف گسترده ای به عنوان حلال در صنایعی دارند که مواد منفجره ، رنگ و منسوجات و همچنین داروسازی تولید می کنند.

در صنعت ، کتون ها اغلب در عطرها و رنگها مشاهده می شوند و نقش آنها به عنوان تثبیت کننده ها و نگهدارنده هایی است که از تخریب سایر اجزای مخلوط جلوگیری می کنند. آنها همچنین طیف گسترده ای به عنوان حلال در صنایعی دارند که مواد منفجره ، رنگ و منسوجات و همچنین داروسازی تولید می کنند.
استون (کوچکترین و ساده ترین کتون) یک حلال شناخته شده در سراسر جهان است ، و به عنوان پاک کننده و رقیق کننده رنگ استفاده می شود.